De zoutmijnen

Wieliczka, wat een woord, ik vergeet steeds hoe ik het moet spellen. In ieder geval ik ben er geweest, niet omdat Wieliczka zo’n indrukwekkende plaats is, maar vanwege de oudste zoutmijn in Europa. Al 700 jaar in gebruik. Op weg naar de ingang zag ik dat ze op elke hoek van de straat van die zoutbollen verkochten die marcel gebruikt had voor mijn verjaardagscadeau, dus als je nog eens een zaakje in planetaria gaat beginnen, hier moet je zijn! De gids nam ons mee de mijn in, 320 treden naar beneden, 60 meter diep. De Amerikanen in de groep puften en hijgden het uit. Een stel mijnwerkers hobbelden voorbij. De gids vertelde dat er sinds 10 jaar niet meer gemijnd werd, maar dat er nog wel 500 mijnwerkers in dienst waren voor onderhoud. De reden dat ook de oude delen van de mijn nog zo intact waren was omdat het hout dat gebruikt werd om mee te stutten, geconserveerd werd door het zout. In de oudste kamers waren de houten balken dan ook al zo’n 500 jaar oud. Ze liet ons wat oude mijnwerktuigen zien zoals enorme katrollen en machines die eerst door paarden, en later door stoom werden aangedreven. Als snel kwamen we bij het eerste zoutbeeld, Copernicus. Er werd ons verteld dat Copernicus zelf als toerist in de mijn is geweest, nog voordat Columbus Amerika had ontdekt. Trots vetelde ze dat ze zelf de Bushen en Michael Palin had rondgeleid, maar dat ook bijvoorbeeld Goethe samen met de Prins van Weimar er was geweest, wat later passeerden we dan ook een beeld van Goethe en een ondergronds meer dat naar Weimar was genoemd. Hier en daar stonden wat kitcherige wassen beelden opgesteld om aan te geven hoe het vroeger in de mijn was geweest, maar dit negerend was er gelukkig genoeg moois te zien. Zo ook een ondergrondse kathedraal en een aantal kapellen. Het leuks vond ik een groep beelden de een sprookje over de zoutmijn uitbeelden. Een Oostenrijkse prinses ging trouwen met een Poolse prins. Ze vroeg aan haar vader een dure bruidsgift, iets bijzonders, dat de Polen niet hadden. Haar vader gaf haar een zoutmijn. De prinses liet haar verlovingsring erin vallen. Later wees ze in Polen een plek aan. Er werd zout gevonden. En in het eerste gemijnde zoutblok, vond men haar ring.

En dan nu… Boedapest