The lawes of England are no rule for me.

6 november 2012 - Inverness, Verenigd Koninkrijk

Maria Stuart, Schiller

Leek me toepasselijk om te lezen al treinend door de schotse hooglanden. Het is werkelijk stunningly beautiful out here. Het heeft iets weg van het Noorweegse landschap, maar is aan de nadere kant ook weer compleet anders. Minder sneeuw en meer (oude) viaducten en dergelijken. Echt ervan genieten heb ik nog niet gekund, want ik zat in de nachttrein, maar morgen reis ik overdag en kan het schotse landschap zich aan me ontvouwen. Ik heb afgelopen nacht voorlopig in mijn laatste nachttrein gezeten en ook het laatste boottochtje heb ik gisteren voltooid. De tijd dat ik in Holyhead (wales) op de trein moest wachten heb ik me gelukkig prima vermaakt. Er was een heleboel vuurwerkt, zoals ook hoort op 5 november (remember, remember, the fifth of november, the gunpowder treason and plot, I can think of no reason why the gunpowder treason should ever be forgot...) Ik geloof dat ze dit jaar een metershoge Armstrong (de fietser, niet de astronaut of de trompettists, pffft) in de fik hebben gestoken tijdens de Engelse Guy Fawkes vieringen, maar dat heb ik in Wales niet gezien. Enfin, via Wales dus naar de Schotse hooglanden. Het stadje Inverness is heel mooi, met wederom bijna alleen maar mooie gebouwen en al een hint van de kerstsfeer. Kasteeltje hier, kathedraaltje daar. En natuurlijk het Loch nabij. Ik besloot vanochtend een poging te doen erheen te lopen via het prachtige Great Glen Trail. Na anderhalf uur moest ik een blaar doorprikken en ben ik maar terug gegaan. In het hostel was echter een beter geinformeerd meisje dat me vertelde dat Loch Ness toch echt te ver is om te lopen, maar dat ik bus 919 zou kunnen nemen. Ik heb hier maar 1 dag, dus ik besloot daad bij woord te voegen en ben met de bus naar een ruine aan het meer gereden. Mijn plan was daar een uurtje of 2 foto's te maken van het ongetwijfeld mooi uitgelichte fort (het was inmiddels zo'n half 5, maar door het tijdsverschil al bijna donker) en met de eerstvolgende bus terug te gaan. De bus zette me echter af op een verlaten pikdonkere parkeerplaats. Het fort was prachtig uitgelicht, maar de weg ernaartoe pikzwart. Ik durfde er dus niet heen te lopen. Ik heb wat langs de snelweg op en neer gedrenteld en wel een kiekje kunnen maken. De rest van de 2 uur zat ik echter helemaal alleen op een parkeerplaats waar ik letterlijk geen hand voor ogen kon zien. Dat lijkt wellicht vervelend, en het was ook wel een beetje eng, maar wauw, wat heb ik veel sterren gezien! Wat nou lichtvervuiling. Geen lantaarnpalen, geen auto's, zelfs geen maan vannacht. Miljarden sterren! Nog een paar satelieten voorbij zien vliegen. Prachtig! Echt iets wat achteraf heel gaaf is. Of heel gaaf was geweest met z'n tweeen. Ik ga maar voor de achteraf optie. Vervolgens heb ik nog een half uurtje met Nessie doedelzak gespeeld. De buschauffeur van de bus terug was stomverbaast dat er iemand in het donker zat en I can't blame him. Hoewel het toen nog steeds maar zo'n 7 uur was, heb ik geen levende ziel gezien en misschien 15 auto's voorbijzien rijden. Ik kijk echt uit naar de treinreis van morgen, op naar Edinburgh!

Foto’s